Jan Pluim, 56 uit Hierden, is een positieve man met een sociaal hart. Hij werkte al 38 (!) jaar bij de Rabobank in verschillende functies. De laatste jaren als intern accountmanager bijzonder beheer. En toen werd hij zelf boventallig…

Zag je het aankomen Jan?

Ja. Er werd al flink gereorganiseerd binnen de Rabobank dus het was niet moeilijk om aan te zien komen. Wij zaten met Bijzonder Beheer achter in het reorganisatie traject.

Wat heeft het je gedaan?

Ze zeggen weleens dat je baan verliezen een rouwproces is. En dat klopt helemaal. Ik voelde me aan de kant gezet terwijl ik weet dat de werkelijkheid anders is. Maar het voelde wel zo.

Wat heb je gedaan toen je in april hoorde dat je per augustus boventallig zou gaan worden?

Ik heb het eerst een maandje op me af laten komen maar ben in mei gaan solliciteren. Eén sollicitatie had ik via m’n netwerk en dat voelde direct heel goed. Na een telefonisch contact met de bewuste ondernemer zou ik teruggebeld worden voor een sollicitatiegesprek. Ik werd gebeld toen ik net de Vierdaagse liep in Nijmegen en dus kon ik niet meteen komen. En dus ‘pieste ik naast de pot’. Dat was een enorme teleurstelling.

En toen in gesprek met “Samenwerkt” van de Rabobank?

Met Herma Brefeld, mijn manager arbeidsmobiliteit, heb ik gebrainstormd over twee keuzes die ik had. Namelijk mijn affiniteit met gehandicaptenzorg; ik heb een nicht die verstandelijk gehandicapt is, en mijn opleiding en werkervaring in de financiële wereld.

Heel wat anders, gehandicaptenzorg.

Ja, ik heb onder andere gesolliciteerd bij een stichting in Harderwijk die mensen zocht. Uiteindelijk wilden ze me wel hebben maar als vrijwilliger. Ze vonden me te oud en te duur om me om te scholen en in dienst te nemen. Bij een andere stichting waren ze ook enthousiast maar die lieten niks meer van zich horen.

Oké, je had wat moeite met het sollicitatieproces?

Ook dat. Ik ben 56 en had wel behoefte aan wat ondersteuning maar liever niet in een groep waar je één van de zovelen bent. Toen adviseerde Herma me om eens met S-Buddy te praten.

Paste dat beter?

Nou, toen Jantine, mijn S-Buddy, me voor het eerst belde zei ik: “Ik ben Jan, ik heb een eigen mening, weet heel goed wat ik kan en niet kan en ik heb behoefte aan maatwerk ondersteuning”. Jantine reageerde heel positief en we hadden direct een klik. We maakten een afspraak voor een live intakegesprek en Jantine ging me helpen op de manier die ik graag wilde. Dat was erg fijn.

Hoe verliep de ondersteuning?

Na die eerste kennismaking gingen we wekelijks met elkaar bellen. Jantine paste mijn CV aan, dat best wat oubollig was, moet ik toegeven. Ze had wat kritische noten en nuttige tips. Zelfs het UWV gaf me naderhand complimenten over mijn CV. En Jantine kon me weer oppeppen als ik afwijzingen binnen had op sollicitaties, ze gaf me hernieuwde energie.

En toen ineens had je beet…

Ik had gesolliciteerd bij KKA, een financieel administratieve dienstverlening richting kerken. Ik ben zelf actief in de kerk en het geloof neemt een belangrijke plaats in in mijn leven. Dit lag dicht bij mijn hart. In overleg met mijn vrouw heb ik toen een baan voor 20 uur aangenomen in Arnhem bij de KKA. Waarschijnlijk gaan de uren nog worden uitgebreid maar ik ben eigenlijk ook juist erg blij met een parttime functie.

Gefeliciteerd! Hoe kijk je nu terug op het gehele proces?

Ik kijk met plezier terug op mijn tijd bij de Rabobank. Het was een fijne tijd met fijne collega’s en ik draag de bank nog steeds een warm hart toe. Ik ben er goed weggegaan. Maar nu werk ik in een minder zakelijke omgeving, allemaal wat gemoedelijker en dat past op dit moment in mijn leven beter bij mij. Het is goed zo!

Wil je tenslotte nog wat kwijt aan de lezers van deze nieuwsbrief?

Er komt een moment in je leven dat je werkplek je niet meer past. Wees dan niet bang om die stap te zetten en blijf positief. Dan komt het uiteindelijk vanzelf goed, ook al kan je niks afdwingen. Als je 50+ bent is het misschien wel wat lastiger maar laat je dan helpen. Maatwerkhulp werkt dan goed, ik kan iedereen S-Buddy aanraden.