En dan krijg je een berichtje van Peter, mijn coach: “Dit lijkt me echt iets voor jou; een boks workshop: “Solliciteren met daadkracht”. Eh? Mijn eerste gedachte is “Peter, hou je me voor de gek, wat is dit nou weer? Ze verzinnen ook van alles”. Maar goed, eigenlijk ben ik wel benieuwd, naar zowel het boksen (nooit gedaan, alleen 30 jaar geleden karate), als wel wat de overeenkomsten tussen boksen en solliciteren zijn. 

De boks pro Avi is een indrukwekkende man, niet wat lengte betreft, maar je hebt meteen door, dat wanneer hij echt zou willen, hij je ongenadig pijn zou kunnen doen (gelukkig wil hij dat niet (denk ik)). Omgekleed voel ik me wat onhandig maar zie een oversized boksbal en krijg instinctief de neiging om daarop los te gaan.

De uitleg van Akkie (de S-Baas) en Avi is duidelijk, wat moet je doen en waar moet je op letten bij het boksen.  Met oefeningen leren we (ik en 2 medecursisten) enigszins iets van een bokser te zijn, al laat onze kracht en conditie ons al erg snel in de steek. De volgende uitleg is de het gebruiken van deze technieken in een sollicitatiegesprek. En dat oefenen we dan ook (tussen het bijkomen door). De tijd gaat best snel en het is leuk. Tot slot nog even een partijtje om te kijken of het werkt. Mijn medecursisten mogen later tegen elkaar, maar eerst ga ik tegen Avi (slik, al weet ik dat je beter een pro tegenover je kan hebben, die weet wat hij vooral niet moet doen).

Ik verbaas me toch, de voorgaande oefeningen hebben me meer zelfvertrouwen gegeven (vast overmoedigheid) en de stare-down met Avi overleef ik geestelijk dan ook met vlag en wimpel (vind ik zelf). Vervolgens moet ik nog een minuut zien te overleven, maar Avi is genadig.

Het is moeilijker dan gedacht, maar ik voel me wel sterker door dit alles. Vanuit mijn voeten omhoog sta ik steviger en voel me zekerder en rustiger. Voelt goed! Dit ga ik ook meenemen naar mijn volgende sollicitatiegesprek. Misschien pak ik mijn jeugdliefde karate weer eens op of ga ik nog eens boksen. Eerst maar van de spierpijn af….

Wouter